Helga Renders

In dit werk vervloeien herinnering en verbeelding als nevel.

Dansende kleuren en transparante lagen wekken een stille weemoed —

alsof je wordt meegevoerd naar een verborgen plek in jezelf,

waar verwondering nog ademt en stille magie blijft hangen.

Een kolibrie verschijnt — teder, van een andere wereld —

een vluchtige boodschapper tussen het tastbare en het onzegbare.

Dit werk wordt een moment van stilte,

een uitnodiging om te dromen, te herinneren,

om de poort te openen naar je eigen innerlijke paradijs.

Een fluistering van het wonderlijke,

klaar om opnieuw gevonden te worden.