Dit schilderij ademt een stille vorm van veiligheid. Alsof je wordt gedragen door het water zelf, zonder weerstand of angst. De omringende duisternis voelt niet zwaar, maar beschermend, als een zachte mantel die alles vertraagt en tot rust brengt.
Het wezen dat door het beeld beweegt, waakt eerder dan dat het verschijnt. Het nodigt uit om los te laten, om even niet alert te hoeven zijn. Hier mag je zakken, ademen, en vertrouwen op een onzichtbare stroom die je draagt.
In deze diepte is veiligheid geen grens, maar een gevoel. Een weten dat je precies bent waar je mag zijn.
